پیش‌بینی خطر ابتلاء به سرطان پستان با استفاده از مدل‌های گیل و IBIS: مطالعه‌ای در جنوب شرق ایران

مقدمه: سرطان پستان، شایع‌ترین بدخیمی و دومین علت مرگ بدخیمی در زنان در دنیا است. شناسایی زودرس آن می‌تواند باعث درمان به‌موقع و افزایش امید به زندگی بیماران گردد. مدل‌های مختلفی برای تعیین خطر ابتلاء و شناسایی زنان پرخطر طراحی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی خطر ابتلاء به سرطان پستان در زنان شهر کرمان با استفاده از مدل‌های مختلف انجام شد. روش‌کار: اینمطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 454 نفر از زنان 75-35 ساله مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر کرمان انجام شد. جهت بررسی خطر ابتلاء پنج‌ساله و مادام‌العمر ابتلاء به سرطان پستان، سؤالات پرسشنامه مربوط به مدل‌های گیل و IBIS از افراد سؤال شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره خطر پنج‌ساله ابتلاء به سرطان پستان بر اساس مدل گیل، 65/0±81/0% و بر اساس مدل IBIS، 58/0±81/0% بود. همچنین میانگین خطر مادام‌العمر بر‌ اساس مدل گیل و IBIS به‌ترتیب 52/5±53/10% و 94/3±28/11% بود. ارتباط خطی مثبت و معنی‌داری بین خطر پنج‌ساله (67/0=r) و مادام‌العمر (51/0=r) مدل‌های گیل و IBIS وجود داشت (001/0>p). نتیجه‌گیری: در مراکز جامع خدمات سلامت می‌توان از مدل‌های ارزیابی خطر جهت شناسایی افراد پر‌خطر برای ابتلاء به سرطان پستان استفاده کرد. مدل گیل و IBIS پیش‌بینی خطر تقریباً مشابه داشته و نتایج آنها با یکدیگر همخوانی دارد.